Kult Matki Bożej wśród chrześcijan od samego początku przejawiał się w różnorodnych formach pobożności, jakie Kościół w granicach zdrowej i prawdziwej nauki zatwierdził, stosownie do warunków czasu i miejsca oraz charakteru i umysłowości wiernych.

Różnorodność tych form pobożności w kulcie publicznym i prywatnym spotykamy już od samego początku dziejów figury Matki Bożej Ropczyckiej, umieszczonej na początku w kapliczce w pniu drzewa, a potem od końca XVII w. w kościele Imienia Maryi. Urzędowym potwierdzeniem rozwijającego się szybko kultu Matki Bożej, jest wymowna wzmianka w aktach wizytacji biskupiej z 1721 r. Sprawozdanie podaje, że w kościele Nawiedzenia NMP, znajduje się "Imago miraculosa" - cudowny wizerunek Maryi. Z podobnym stwierdzeniem spotykamy się kilkadziesiąt lat później w 1776 r., gdy w aktach zapisano, że kościół posiada "statuę Matki Boskiej słynącą wielkimi łaskami".

Materiałów źródłowych na potwierdzenie tego kultu z ubiegłych wieków pozostało niewiele. Prawie wszystko zniszczył czas i klęski żywiołowe, ale u mieszkańców ropczyckiej parafii i okolicznych wiosek, pozostało do dziś żywe przekonanie, że kościół Imienia Maryi jest miejscem szczególnego działania Matki Bożej, a modlący się przed łaskami słynącą figurą otrzymywali wiele dobrodziejstw. Świadectwa tych łask z ostatnich dziesiątków lat zostały zachowane. Bogactwo sposobów oddawania czci Matce Bożej Ropczyckiej przejawia się m.in. w następujących formach: uroczystościach odpustowych, nieustającej środowej nowennie, różnych nabożeństwach stanowych i maryjnych, prośbach i dziękczynieniach oraz składanych wotach.